21 czerwca 2024 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną w sprawie prawidłowego kwalifikowania dla celów podatku akcyzowego glikolu propylenowego i gliceryny. Powodem były wątpliwości w jaki sposób należy traktować sprzedaż glikolu i gliceryny, czy należy je traktować jak płyn do papierosów elektronicznych czy też nie. Szerzej pisaliśmy o tym tutaj.
Aby rozstrzygnąć budzącą wątpliwość kwestię klasyfikacji jako wyroby akcyzowe glikolu i gliceryny należy odnieść się do definicji płynu do e-papierosów. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 35 AKC w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., płyn do papierosów elektronicznych, to: „roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym baza do tego roztworu zawierająca glikol lub glicerynę, przy czym roztwór uważa się za przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdy jest używany albo ze względu na jego skład i właściwości fizykochemiczne może być użyty w papierosach elektronicznych, bez względu na miejsce jego sprzedaży bądź oferowania na sprzedaż”.
Definicja ta została doprecyzowana poprzez dopisanie „przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych” w celu uniemożliwienia sprzedaży płynów do e-papierosów jako np. wkładów do kominków. Wyobraźnia podatników potrafi być zaskakująca, ale fiskus zwinnie zabezpieczył się przed tym, a zarazem dał szersze pole działania organom podatkowym, które to od jakiegoś czasu wykorzystują przeprowadzając kontrole lub nabycia sprawdzające.
Minister Finansów stwierdził, że płynem do papierosów elektronicznych jest zarówno roztwór jak i również baza wykorzystana do stworzenia tego roztworu. Zarówno glikol, jak i gliceryna mogą samodzielnie stanowić bazę do tego roztworu. Słowem – jeśli przeznaczeniem jest wykorzystanie w e-papierosie, to dany produkt jest wyrobem akcyzowym.
Ważne miejsce sprzedaży
O przeznaczeniu decydować może miejsce sprzedaży bo to ono może zdaniem fiskusa determinować przeznaczenie glikolu i gliceryny.
Trudno zdaniem fiskusa uznać glikol i glicerynę za wyrób akcyzowy, gdy są kupowane np. w aptece czy sklepie chemicznym. Ale gdy glikol i gliceryna sprzedawane są w sklepach gdzie zarazem oferowane są wyroby tytoniowe, gotowe płyny do papierosów i inne urządzenia do używania tych wyrobów akcyzowych, można uznać iż są one przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych, jednocześnie spełniając definicję płynu do papierosów elektronicznych a w konsekwencji uznania ich za wyroby akcyzowe.
Istnieje wiele interpretacji indywidulanych w których dyrektor KIS „potwierdza”, iż sprzedaż czystego glikolu i czystej gliceryny nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, nawet jeśli sprzedaż następuje w sklepie z e-papierosami i liquidami. Ochrona jest jednak iluzoryczna ponieważ podatnicy w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) zaznaczali, iż glikol i gliceryna nie są wyrobami akcyzowymi, a organ będąc związanym opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przyznawał podatnikom rację. Takie interpretacje nie chronią podatników, gdy badana w trakcie ewentualnej kontroli sytuacja nie będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Interpretacja ogólna także przyczynia się do osłabienia ochrony.
Zdaniem fiskusa, na płynach do papierosów elektronicznych powinny znaleźć się znaki akcyzy. Sprzedaż glikolu lub gliceryny bez ich oznaczania może się wiązać z konsekwencjami wynikającymi z kodeksu karnego skarbowego oraz z koniecznością dopłaty sankcyjnej akcyzy. Spory z organami podatkowymi mogą być więc jeszcze trudniejsze do wygrania.
Szerzej: DAG1.8101.1.2024
