Przez lata brak było przepisów precyzyjnie określających zasady opodatkowania podatkiem od nieruchomości garaży oraz miejsc postojowych. W praktyce więc wysokość opodatkowania tych obiektów zależała od okoliczności takich jak wyodrębnienie oraz od sposobu wykorzystania nieruchomości lub samego garażu (miejsca postojowego). Garaże niewyodrębnione w KW opodatkowane były tak samo jak nieruchomości, do których przynależały. Dlatego stawka opodatkowania dla garażu przynależnego do od lokalu mieszkalnego była niska (maksymalnie 1,15 PLN od m2). A od lokalu wykorzystywanego do działalności gospodarczej była wysoka (aż po 33,10 PLN od m2). Garaż wyodrębniony to zaś budynek „pozostały” (stawka do 11,17 PLN od m2).
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 18 października 2023 r., SK 23/19 uznał jednak, że garaże znajdujące się w budynkach mieszkalnych, posiadające jednak odrębną księgę wieczystą, nie powinny być opodatkowane wyższą stawką, niż same mieszkania. Stąd potrzeba zmiany. Przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2025 r. określają, że za część mieszkalną budynku mieszkalnego uznaje się także pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pojazdów w tym budynku. Koniec więc z różnicowaniem statusu garaży i miejsc postojowych z uwagi na wyodrębnienie. Pomieszczenia przeznaczone do przechowywania pojazdów w budynkach mieszkalnych są opodatkowane jednakową stawką niezależnie od wyodrębnienia w księdze wieczystej.
Ale ww. zmiana nie wpływa na opodatkowanie np. garaży znajdujących się poza bryłą budynku (to nadal budynki „pozostałe”) albo miejsc postojowych i parkingów poza budynkiem – to dla odmiany budowle.
