Z naszych ostatnich obserwacji wynika, że organy podatkowe II instancji niechętnie uchylają decyzje organów niższej instancji. Jeszcze rzadziej umarzają jednocześnie postępowanie w sprawie. Tym bardziej jest nam miło pochwalić się kolejnym sukcesem!
Krótki rys sprawy.
- Wobec Klienta SOLVEO (byłego już Prezesa zlikwidowanej Spółki) organy wszczęły postępowanie w zakresie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe tej Spółki.
- Organ I instancji szybko wydał niekorzystne dla naszego Klienta rozstrzygniecie. Nie zważając na argumenty merytoryczne i indywidualny stan faktyczny sprawy, z którego wynikało m.in., że były Prezes miał utrudniony dostęp do informacji finansowych o Spółce.
- W konsekwencji wydanej decyzji – nad Klientem zaczęło unosić się widmo zapłaty pokaźnej sumy za zaległości podatkowe zlikwidowanej Spółki.
Na szczęście nad sprawą wnikliwie pochylił się organ II instancji. Finalnie stwierdził on, że wniosek o ogłoszenie upadłości został zgłoszony przez byłego już Prezesa Spółki we właściwym czasie. Nieważne, że dokonał on tego po upływie terminu wynikającego z przepisów. Przeważające znaczenie miała argumentacja odnośnie tego kiedy i jakie istotne kroki podjął były Prezes w celu ochrony wierzycieli Spółki, Ale także uzasadnienie dlaczego Prezes obiektywnie nie mógł on dokonać tych czynności wcześniej.
W efekcie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej stwierdził spełnienie przesłanki z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a) Ordynacji podatkowej. To wyłącza odpowiedzialność Strony za przedmiotowe zaległości Spółki. Organ umorzył postępowanie, a Klient w końcu odetchnął z ulgą.
Ze strony SOLVEO pełnomocnikiem Klienta była Anna Wojciechowska – doradca podatkowy, Partner SOLVEO.